به نقل از «دانا»

تپه کرجی ها و شکست حصر آبادان؛ 2 نماد رشادت البرزی ها در دفاع مقدس/ جهادگر واقعی کار را روی زمین نمی گذارد

تاریخ انتشار: ۸ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۶۸۵۰۳

رزمنده دفاع مقدس گفت: بعد از شکست حصر آبادان، بچه های کرج به گیلانغرب هم اعزام شدند و حماسه گیلانغرب را رقم زدند، به گونه ای که در گیلانغرب تپه ای به نام کرجی ها وجود دارد که در محدوده گور سفید تا چغالوند است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از تیتریک، متولد سال 40 است، سال 59 و پیش از آغاز جنگ عازم کردستان شد و در پاکسازی جاده تکاب به شاهین دژ حضور داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از بازگشت به کرج و همزمان با شروع جنگ درصدد اعزام به خرمشهر و یا گیلانغرب بود اما مانعش شدند. به خوی رفت و چند ماه در روابط عمومی سپاه خوی خدمت کرد.

سال 60 عازم سربازی شد و سال 62 خدمتش را در منطقه خوزستان به اتمام رساند، سربازی اش که تمام شد بی صبرانه راهی جبهه های حق علیه باطل شد و تا سال 66 و زمانی که مجروح شد مقابل دشمن ایستاد، چون نیروی اطلاعات عملیات بود انفرادی عازم می شد.   سال 62 پس از ورود به قرارگاه نجف راهی شور شیرین شد، منطقه ای که در جنوب مهران واقع شده بود، به جز دو ماهی که در گردان انصارالرسول لشگر 27 بود تمام طول خدمتش را به عنوان نیروی اطلاعات عملیات سپری کرد، مجروحیتش به عملیات والفجر 10 و منطقه حلبچه بازمی گردد.   محمد مهین خاکی می گوید، در کنار تیپ نبی اکرم در والفجر 5 و در منطقه چنگوله حضور داشت، تیپ امیرالمومنین و تیپ انصار الحسین همدان هم به انها پیوستند، پس از ان برای عملیات خیبر به منطقه طلائیه رفتند ولی به دلیل کثرت نیروهای عملیاتی،شب اول به عملیات نرسیدند، ولی چند تن از نیروهای اطلاعات عملیات نجف در مراحل بعدی خیبرشهید شدند. کرج جز اولین شهرهایی بود که بچه های سپاه و بسیج آن از جمله شهید کلهر قبل از جنگ در کردستان آموزش دیده بودند.   شهیدان حسین یاری نسب، مهدی شرع پسند و کلهر و... به واسطه حضوردر کردستان آماده اعزام به خرمشهر بودند، در آبادان و بهمن شیر مستقر شدند. شهید سبحانی رزمنده کرجی بود که در خرمشهر شهید شد و سعید آخوندی هم جان خود را در راه حصر آبادان فدای اسلام کرد.   بعد از شکست حصر آبادان، بچه های کرج به گیلانغرب هم اعزام شدند و حماسه گیلانغرب را رقم زدند، به گونه ای که در گیلانغرب تپه ای به نام کرجی ها وجود دارد که در محدوده گور سفید تا چغالوند است.   در محور قصر شیرین،از جبهه شهید بهشتی که وارد قصر شیرین می شوید تا تپه های گچی، عربی، شهید روح الله، دلاوری، فریدی، سیلواری و شیرودی غالب تپه ها تپه ها به نام شهدایی از کرج است و برادرم هم در تپه فریدی شهید شد. در متطقه ی بمو شهید علافی که مسئول تیم اطلاعات عملیات بود هم در به شهادت رسید.   شهریار زمان جنگ جز کرج بود، جمعیت آنچنانی نداشت اما با این حال شهیدان اینانلو ودر ماهدشت شهید گروسی را داشتیم که در فاو فرمانده گردان بود و روی مناره مسجد خرمشهر پرچم زد و اذان خواند، شهید یدالله فروزنده پسر کوچکی بود که اعزامش نکردند و با کلک زیر شاسی قطار خوابید تا عازم جبهه شود، پسر بچه 12 ساله ای که با فرغون در ده کرج میوه می فروخت.   سردار زعیم زاده هم رزمنده ای بود که تنها 32 عمل جراحی روی پای وی انجام شد و 130 ماه جبهه داشت، والان هستند و الی ماشاالله رزمندگانی که از کرج اعزام میشدند تمام موارد مذکور نشان می دهد که عملکرد کرج در دفاع مقدس شفاف و روشن است.   در مورد اشرافی گری، که مختص به این روزها نیست، زمان جنگ در همان جبهه هم برخی مدیریت ها خوی اشرافی داشتند و در لندکروز مینشستند وکولر روشن می کردند. بسیاری از فرمانده لشگر ها هم توی تویوتایشان کولر داشت اما چون رزمنده ها زیر گرما بودند حتی دکمه کولر را نزده بودند.   مدیریت های هیجانی امروز هم به جامعه آسیب می زند، در موج اول شیوع کرونا شاهد حضور همه پای کار بودیم اما عده ای کار را ناتمام گذاشتند همانگونه که در زمان جنگ هم مثل کربلای 5 برای یک گروهان 40 نفره نیرو نداشتیم به واسطه مدیریت هیجانی، مقوله جنگ رها شده بود.   امروز دو تفکر وجود دارد، یک تفکری که می گوید باید به داد مردم رسید و برای آنها رفاه و آرامش فراهم کرد و تفکر دیگر معتقد است که باید مردم را همواره در حالت جنگی نگاه داشت، فارغ از این دو موضوع آنچه حائز اهمیت خواهد بود مدیریت جهادی است که عمل بر پایه آن موجب می شود هیچ کاری زمین نماند.   در مدیریت جهادی یک فرمانده دستور نمی دهد و خودش وارد عمل می شود اما امروز متاسفانه فرمانده فلان قرارگاه در تهران نشسته است و نیروهای جهادی را به بلوچستان اعزام می کند در حالی که مثلا شهید شوشتری شخصا وارد سیستان می شد و نیروهایش را فراخوان می داد.   بنده معتقدم هر کسی کارهای زمین مانده را پیش ببرد جهادگر واقعی است، یعنی کسی که یک روز پل می سازد، یک روز ماسک تولید می کند و یک روز مدرسه می سازد.           انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: اطلاعات عملیات حصر آبادان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۶۸۵۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سعی کردیم به واقعیت وفادار باشیم / فیلم دفاع مقدس باید برای نسلی که جنگ را یک روز هم ندیده جذاب باشد

حبیب‌الله والی‌نژاد گفت: ما سعی کردیم راوی باشیم و امانت‌دار اگرچه امانت‌داری سخت است چرا که می‌خواهیم درست بگوییم و البته جذاب که این کار سختی است.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حاج حبیب والی‌نژاد که در کارنامه هنری خود آثاری چون «پایان انتظار»، «نیمه پنهان ماه»، «ایستاده درغبار»، «بادیگارد» را ثبت کرده خاطراتش را از عهد اخوت و صیغه برادری رزمندگان آغاز کرد. او در شب خاطره حوزه هنری برای حاضران در سالن سوره شرح داد: پیش از عملیات‌ها عهد و پیمانی بسته می‌شد تا بازماندگان ماموریت‌ها حتی یک ثانیه از لحظات جنگ را برای مردم بازگو کنند. یکی وفای به عهد را با روایتگری  یکی با تصویر باید رویت می‌کرد. من سعی کردم وقایع را به تصویر بکشم ولی اینکه چقدر توانسته‌ام عهد اخوت، برادری و توکل را نشان نشان دهم، نمی‌دانم.

 

او افزود: همه قهرمانان کشورمان فقط توکل کردند و هرکس توکل کرد و به ماجرای کربلا ایمان داشت در این مسیر موفق شد چون مسیر، مسیر سختی است و حتی انتخابش هم سخت است.

حاج حبیب والی‌نژاد اظهار کرد: من توفیق داشتم که در حوزه هنری فیلمبرداری را آموختم بنابراین سعی می‌کردم در میدان لحظات را ثبت کنم. و اما سینما، قاب سینما برای امروز است که به گفته مقام معظم رهبری ما تکلیف داریم به تصویر بکشیم. سختی کار تا اینجاست که چطور آن را تبدیل به فیلمنامه جذاب و دیدنی کنیم. کار ساخت فیلم دفاع مقدس و «آسمان غرب» خیلی کار سختی بود و خیلی از افراد برای تولید آن کمک کردند. من به عنوانسرباز در ارتش با دوستان هوانیز خواستم با عهد اخوتی که بسته‌ایم تنها سه روز از انتخاب، توکل و نبرد شهید شیرودی و دوستانی را که به او کمک کردند، نشان دهیم.

وی ادامه داد: در شرایطی که ارتش عراق از چندمرز سعی کرد وارد کشور شود، شهید شیرودی و همرزمانش عهد اخوت بستند. در آن زمان شرایط سختی وجود داشته و انتخاب حضور در میدان هم انتخاب سخت بوده است. از طرفی عراق محل اسکان نیروهای ایرانی را هم بمباران می‌کرد تا به سرپل ذهاب نروند.

وی با اشاره به اینکه برای ما هم از این دست تصمیم‌ها خیلی زیاد است به زیاد بودن قهرمانان بی‌ادعایی که از جانفشانی‌هایشان صحبت نمی‌کنند و قهرمانان کشور هستند، پرداخت.

تهیه کننده «آسمان غرب» خطاب به حاضران در سالن تاکید کرد: ماجراها و رشادت‌هایی در سینه همرزمان و افرادی که در جنگ حضور داشته‌اند وجود دارد که رفتن سراغ آنها و یددن و شنیدن آنها کار شما است. ما با ساخت «آسمان غرب» قدم اول را برداشتیم و قدم‌های بعد را شما باید بردارد. تمام آنچه در سینه مبارزان و مردان جنگ وجود دارد یک درس برای نسل امروز است تا برای آینده عبرت بگیرید. برای همین هم مقام معظم رهبری فرمودند درباره قهرمان‌ها بگوییم و فیلم درباره آنها بسازیم. شهید شیرودی این قهرمانی را برای سه روز در منطقه سرپل انجام می‌دهد و خوب است که پس از آن را شما بخوانید، ببینید و بگویید.

وی درادامه به خاطرات نیروهای هوانیروز در پادگان ابوذر و شهید شدن هزار ایرانی در یک روز سخن گفت. وی همچنین یادآور شد: فیلم سینمایی «آسمان غرب» درباره سه روز عملیات قهرمانه شهید علی اکبر شیرودی و همرزمانش است.

والی نژاد در ادامه به شرایط سخت ساخت فیلم «آسمان غرب» اشاره کرد و در ادامه از شهید مرتضی آوینی یاد کرد.

وی در پایان سخنانش گفت: با مرتضی آوینی در حوزه هنری و در دوره بعد از جنگ همکاری کردم. آنچه شهید آوینی ساخت در دوره‌ای بود که در بخش تولید روایت فتح بودم و برخی آثار ساخته شد. ما سعی کردیم راوی باشیم و امانت‌دار. اگرچه امانت‌داری سخت است چراکه می‌خواهیم درست بگوییم و البته جذاب که این کار سختی است. ما سعی کردیم وفادار به واقعیت باشیم. فیلم باید برای نسلی که جنگ را یک روز هم ندیده جذاب باشد و در عین حال واقعیت داشته باشد. من از شهید آوینی آموختم و در روایت فتح مستندسازی کردم.